“มาวิน ธนะปรีดากุล” เผย สิ่งพื้นฐานในการจัดหาเงินทุนสำหรับผู้ประกอบการ ทำความเข้าใจว่านักลงทุนต้องการอะไร?

“มาวิน ธนะปรีดากุล” นักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรง ไทย-ฮ่องกง ประสบความสำเร็จด้านการเป็นกรูรูในการทำธุรกิจ จนหลายคนตั้งคำถามว่ามีแนวคิดอย่างไรบ้างที่ทำให้ “มาวิน” เติบโตในธุรกิจต่างๆ ได้เป็นอย่างดี และในเวลาอันรวดเร็ว คำตอบมีอยู่ในบทสัมภาษณ์ด้านล่างนี้แล้ว

คุณต้องรู้จักนักลงทุน

หากผู้ประกอบการจำเป็นจะต้องนำเสนอธุรกิจเงินร่วมลงทุนสำหรับโครงการของเขาหรือเธอเขาควรเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงแนวคิดแบบรวมศูนย์และแนวคิดโดยทั่วไปของธุรกิจเงินร่วมลงทุนผู้ประกอบการจำเป็นต้องรู้สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงเมื่อต้องรับมือกับธุรกิจเงินร่วมลงทุน? ควรใช้อะไร?

1.กลัวที่จะพลาด— ทัศนคติทั่วไปของนักลงทุนมักกลัวพลาด

-นักลงทุนส่วนใหญ่มักจะมีทัศนคติแบบเดิม ๆ คือ กลัวพลาด

สมมติว่ากองทุนระยะแรกของกองทุนรวมบางแห่งมียอดรวม 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และอาจต้องลงทุนใน100โครงการจึงจะหมด นั่นหมายความว่าการลงทุนโครงการเดียวของกองทุนนี้อยู่ที่ประมาณ 2 ล้าน เมื่ออัตราความสำเร็จคือ 20% นั่นคือ 20% ของโครงการสามารผ่านการควบรวมกิจการหรือเข้าจดทะเบียน จึงสามารถรับประกันผลกำไรผลตอบแทนของกองทุนได้ และเมื่อมีกำไรคืนโดยเฉพาะ 3 เท่าขึ้นไปเท่านั้น นักลงทุนที่รับผิดชอบกองทุนจึงจะสามารถสร้างรายได้จากกองทุนนั้น ๆ ได้ ดังนั้นสิ่งนี้จึงนำไปสู่การเกิดขึ้นของความคิดทั่วไปของนักลงทุน: นักลงทุนมักหวังที่จะลงทุนในโครงการเพิ่มเติม เพื่อให้แน่ใจว่าผลตอบแทนของพวกเขาจะทำกำไรได้ เมื่อนักลงทุนต้องลงทุนในโครงการมากขึ้น หมายความว่านักลงทุนรายนั้นต้องพิจารณาโครงการให้เพียงพอก่อน ดังนั้นสำหรับนักลงทุนทุกสิ่งที่อาจเป็น “โอกาส” ก็ไม่ควรพลาด

อันที่จริงแล้วผู้ประกอบการสามารถนำแนวคิดนี้ไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิผล ผู้ประกอบการจำนวนมากทำผิดพลาดเมื่อเผชิญหน้ากับนักลงทุน: พวกเขาไม่ได้อธิบายให้นักลงทุนทราบถึงคำถามสำคัญที่ว่า
“ทำไมคุณถึงมาดูโครงการของเรา” สำหรับผู้ประกอบการเหล่านี้ พวกเขาถือว่าโครงการของตนเป็นเพียง

“โครงการ” แทนที่จะวัดในบริบทของอุตสาหกรรมทั้งหมดเพื่อค้นหามูลค่าของโครงการที่สามารถถ่ายทอดไปยังนักลงทุนได้อย่างเต็มที่ ตัวอย่างเช่น มีผู้ประกอบการที่ต้องการเริ่มโครงการ BiotechnologyO2O หรือโครงการการเงินในห่วงโซ่อุปทาน หากเขาเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ เขาจะพบว่าสิ่งที่เรียกว่า “wind point”

(ทิศทางของลม ในที่นี้หมายถึง “โอกาส”) ที่เกี่ยวข้องกับโครงการนี้คือการเงินทางอินเทอร์เน็ต เมื่อเขาทราบถึงสิ่งที่กล่าวมากข้างต้นแล้วและอธิบายโครงการให้นักลงทุนทราบ เขาควรอธิบายแนวโน้มของอุตสาหกรรมควบคู่กันไป เพื่อให้นักลงทุนตระหนักว่าโครงการนี้สอดคล้องกับการพัฒนาอุตสาหกรรมและมีแนวโน้มที่ดี ดังนั้นจึงสมควรที่เขาจะจริงจังอย่างยิ่ง ลองดูสิว่าแทนที่จะอธิบายโครงการนี้ให้นักลงทุนฟังอย่างเรียบง่าย กลับให้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว

2.”ผู้คน” และ “ทิศทาง” – องค์ประกอบเชิงตรรกะหลักของนักลงทุน

-โดยทั่วไป องค์ประกอบหลักของตรรกะของนักลงทุนคือ “คน” และ “ทิศทาง”

-คำถามที่ผมถูกถามหลายครั้งก่อนหน้านี้คือ “จริงๆ แล้วคุณมองโครงการนี้อย่างไร?”

-พูดง่ายๆ คือ วิธีการมองโครงการของผมสามารถสรุปได้ว่า “คน” บวกกับ “ทิศทาง” เป็นทางออกที่ดีกว่า

มาพูดถึง “คน” ก่อน กล่าวถึงคน ๆ หนึ่งคน ๆ นั้นต้องเป็นคนดีมาก เลยมองว่าเป็นคน ๆ นั้น “น่ารัก” เหรอ? โดยทั่วไปแล้ว ถ้า “คนที่ใช่กำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง” ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดี ตัวอย่างเช่น ผมมีเพื่อนร่วมชั้นที่จบคณะรัฐศาสตร์ที่ยุโรป แล้วก็เขียนหนังสือเกี่ยวกับการท่องเที่ยว เขาพูดไม่หยุดตลอดทั้งวัน ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเริ่มโครงการข้อมูลขนาดใหญ่ คุณจะคิดอย่างไร? รู้สึกไหมว่า “สไตล์การวาดภาพผิดไปนิดหน่อย”? ซึ่งหมายความว่าสินค้าไม่ถูกต้องและบุคคลนี้ไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง

ต่อไปมาพูดถึง “ทิศทาง” กันบ้าง หลาย ๆ คนสามารถให้แนวคิดทั่วไปเกี่ยวกับทิศทางการลงทุนที่สำคัญในปัจจุบันได้ ตัวอย่างเช่น O2O การเงินทางอินเทอร์เน็ต และ B2B เป็นต้น แต่แนวทางเหล่านี้ค่อนข้างหยาบและมีขอบเขตกว้าง ในฐานะนักลงทุนมืออาชีพ เขาจะศึกษาส่วนเฉพาะภายใต้ทิศทางทั่วไปตัวอย่างเช่น ในด้าน O2O นักลงทุนจะพิจารณาโครงการที่มีความถี่สูงเป็นอันดับแรก เช่น บริการ O2O ที่ใช้กันทั่วไปในชีวิตของผู้คน หลังจากดูโครงการความถี่สูงแล้วก็จะเลือกลงทุนในโครงการความถี่ต่ำบางโครงการแล้วจะกำหนดและแยกแยะความถี่สูงและต่ำในสาขานี้ได้อย่างไร? นี่คือสิ่งที่นักลงทุนมืออาชีพควรจะศึกษา ในกระบวนการวิจัยดังกล่าว นักลงทุนจะค่อย ๆ สร้างความเข้าใจของตนเองว่าคนประเภทไหนเหมาะกับเรื่องความถี่สูงและคนประเภทไหนที่เหมาะกับเรื่องความถี่ต่ำ ดังนั้นเมื่อผู้ประกอบการ

หลายรายนำโครงการของตนเองมาพบนักลงทุนเอง นักลงทุนในขณะเดียวกันก็อาจทำการบ้านในด้านของโครงการอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพื่อให้พวกเขาสามารถตัดสินสถานการณ์ได้อย่างชัดเจนตราบใดที่พวกเขารับไฟล์ของคุณ ผู้ประกอบการอยู่ในระดับใดและโครงการที่เขากำลังทำงานอยู่ในสาขานี้คืออะไร? ดังนั้นเมื่อผู้ประกอบการต้องเผชิญกับนักลงทุนดังกล่าว เขาต้องพิสูจน์ว่าเขาและสิ่งที่เขาทำนั้นมีความน่าเชื่อถือในสองด้าน :

ประการแรกคือ ผู้ประกอบการจะต้องมีความเข้าใจทิศทางของสิ่งที่พวกเขาต้องการทำอย่างแม่นยำ สามารถคาดการณ์อนาคตของตนเองได้ และมีแนวคิดคร่าว ๆ เกี่ยวกับเส้นทางที่จะทำได้ แม้ว่าสถานการณ์จริงจะแตกต่างจากที่คาดไว้ แต่ก็มีความเสี่ยงบางอย่างที่ไม่สามารถควบคุมได้ และไม่มีคำตอบมาตรฐานที่แน่นอนสำหรับเหตุการณ์ในอนาคต อย่างไรก็ตาม กระบวนการของผู้ประกอบการที่คิดถึงประเด็นข้างต้นก็เป็นหนทางหนึ่งในการพิสูจน์ “ความน่าเชื่อถือ” ของตนต่อนักลงทุน ในขณะเดียวกัน การคิดแบบนี้ยังช่วยเพิ่มความสามารถในการเป็นผู้ประกอบการของตนเองอีกด้วย

ประการที่สองคือภูมิหลังทางวิชาชีพของผู้ประกอบการเอง โดยทั่วไปแล้ว โครงการปัจจุบันไม่ควรเบี่ยงเบนไปจากภูมิหลังทางวิชาชีพในอดีตมากเกินไป เพื่อที่นักลงทุนจะได้ไม่รู้สึกผิดปกติจนเกินไป แล้วถ้ามันเกินจริงล่ะ? ผมเคยเจอโครงการแบบนี้มาก่อน: ผู้ก่อตั้งแค่อยากทำอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขาคุ้นเคย แน่นอนว่าหลักฐานก็คือเขามีข้อพิจารณาของตัวเองในการทำเช่นนั้น

ในกรณีนี้ ผมมักจะแนะนำผู้ประกอบการไม่ให้อธิบายโดยตรงกับนักลงทุนว่าทำไมพวกเขาถึงทำเช่นนี้ เพราะนักลงทุนทั่วไปจะไม่เชื่อคุณ ในความเป็นจริง มีวิธีการที่ต้นทุนต่ำมากที่สามารถช่วยให้คุณพิสูจน์ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว นั่นคือ สร้างผลิตภัณฑ์ที่มีประสิทธิภาพขั้นต่ำ (ผลิตภัณฑ์ที่มีชีวิตขั้นต่ำ) และใช้ผลิตภัณฑ์นี้เพื่อพิสูจน์ให้นักลงทุนทราบว่าคุณสามารถทำได้ดีจริง ๆ แน่นอน บางคนอาจพูดว่า: นั่นไม่ถูกต้อง ผมเห็นอย่างนั้นก็มือเปล่าไม่มีอะไรเลย พวกเขาไม่ได้รับเงินด้วยเหรอ? แต่เราต้องรู้ว่าบางทีสิ่งที่บุคคลอื่นกำลังทำอยู่นั้นอาจเป็นสิ่งที่นักลงทุนต้องการให้เขาทำโดยเฉพาะ หรือนักลงทุนบังเอิญเป็นเพื่อนสมัยเด็กของบุคคลนั้นและรู้จักเขาดี แต่ไม่ว่ามันจะเป็นเหตุการณ์ใดก็ตาม มันเป็นเหตุการณ์ความน่าจะเป็นเพียงเล็กน้อย  หากคุณต้องการยกตัวอย่างทั่วไปที่สุดก็คือ

Instagram — เดิมชื่อ Burbn 

แอปแชร์รูปภาพที่ใหญ่ที่สุดในโลกเริ่มต้นจากการเป็น MVP ของแอปเช่นกัน และการแชร์รูปภาพก็ไม่ได้เป็นจุดสนใจของแอปนี้ Burbn ซึ่งเป็นเวอร์ชันก่อนหน้าของ Instagram ได้รับการออกแบบเพื่อให้ผู้ใช้สามารถเช็คอินและแบ่งปันประสบการณ์ของตนในสถานที่ต่างๆ ได้ Kevin Systrom และ Mike Kriege ยังต้องการให้ผู้ใช้สามารถถ่ายภาพจากแอป แก้ไข และแท็กตำแหน่งสถานที่ได้ ในชั่วข้ามคืน มีผู้ใช้ 25,000 รายสมัครใช้งานแพลตฟอร์มนี้

เงินทุนร่วมลงทุน

จุดเปลี่ยนที่สำคัญในเดือนมีนาคม 2010 เมื่อระบบเข้าร่วมงานปาร์ตี้สำหรับ Humentch ซึ่งเป็นฐานสตาร์ทอัพใน Silicon Valley ในงานปาร์ตี้ System ได้พบกับผู้ร่วมทุนสองคนจาก Baseline Ventures และ Andreessen Horowitz หลังจากให้พวกเขาดูต้นแบบของแอปของเขาแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจนัดพบกัน เพื่อดื่มกาแฟเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติม หลังจากการพบกันครั้งแรก Systrom ตัดสินใจลาออกจากงานและมุ่งความสนใจไปที่ Burbn ภายในสองสัปดาห์ เขาได้ระดมเงินทุนเริ่มต้นจำนวน 500,000 ดอลลาร์ ทั้งจาก Baseline Ventures และ Andreessen Horowitz เพื่อพัฒนากิจการร่วมค้าของเขาต่อไป วงในธุรกิจ

“การผงาดขึ้นของ Kevin Systrom ผู้ก่อตั้ง Instagram เมื่อ 10 ปีที่แล้ว และสร้างให้เป็นหนึ่งในแอปที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก 

เงินทุนตั้งต้นนี้ทำให้ Systrom สามารถเริ่มสร้างทีมงานเพื่อสนับสนุนการลงทุนของเขาได้ คนแรกที่เข้าร่วมกับเขาคือ Mike Krieger วัย 25 ปี นอกจากนี้ Krieger ยังสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยสแตน-ฟอร์ดด้วย เคยทำงานเป็นวิศวกรและนักออกแบบประสบการณ์ผู้ใช้ที่ Meebo แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด เช่นเดียวกับตัวอย่าง MVP อื่นๆ มันไม่ได้เป็นเพียงการแล่นเรือใบธรรมดาๆ เท่านั้น แทนที่จะเป็นสิ่งที่ผู้ก่อตั้งคิด แอปพลิเคชันดั้งเดิมกลับรู้สึกว่ามีฟังก์ชันการทำงานมากมาย มันรกและเต็มไปด้วยคุณสมบัติ ส่งผลให้ผู้ใช้ไม่เข้าใจสิ่งที่แอปนำเสนอและพบว่าแอปทำให้เกิดความสับสน แม้ว่าผู้ใช้จะพบว่าคุณสมบัติอื่นๆ ของมันค่อนข้างซับซ้อน แต่หนึ่งในฟังก์ชันการทำงาน – การแชร์รูปภาพ ก็ได้รับความนิยมในหมู่ผู้ใช้ มีแอพจำนวนไม่น้อยที่เน้นไปที่การแก้ไขภาพและมีฟิลเตอร์ที่มีอยู่ในท้องตลาดแล้ว ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่มีตัวเลือกในการแบ่งปันรูปภาพเหล่านี้ Facebook ครองไซต์โซเชียลมีเดีย แต่มีตัวเลือกการแก้ไขรูปภาพที่จำกัด ผู้ก่อตั้ง Instagram ใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้ พวกเขาลบฟีเจอร์อื่น ๆ ทั้งหมดออกจาก Burbn นอกเหนือจากการแชร์รูปภาพ และทำให้การแชร์ การไลค์ และการแสดงความคิดเห็นบนรูปภาพเป็นกระบวนการง่ายๆ นอกจากนี้ พวกเขายังรวมตัวกรองและเปลี่ยนชื่อแอป – Instagram

ปัจจุบัน Instagram มีผู้ใช้งานมากกว่า 1 พันล้านคนต่อเดือน และมีการสร้างเรื่องราวบนโซเชียล 500 ล้านครั้งต่อวัน เมื่อเวลาผ่านไป คุณค่าที่เป็นเอกลักษณ์ของ Instagram ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง และในปัจจุบัน แพลตฟอร์มนี้ก็แพร่หลายไปทั่วโลก อันที่จริงนี่เป็นตรรกะแบบอเมริกันโดยเฉพาะนักลงทุน

ชาวอเมริกันจำนวนมากอาจลงทุนเงินในตัวคุณเพราะพวกเขาเห็นจิตวิญญาณพิเศษในตัวคุณและเดิมพันว่าคุณจะประสบความสำเร็จได้ นักลงทุนและนักลงทุนมืออาชีพท้องถิ่นบางคนมองจากมุมมองของนักลงทุนล้วนๆ มากกว่า พวกเขาต้องการให้คุณให้ความมั่นใจมากกว่าความไม่แน่นอน ดังนั้นหากผู้ประกอบการท้องถิ่นเรียนรู้ที่จะพัฒนาความมั่นใจในตนเองและโครงการอย่างมีประสิทธิภาพ ก็จะเพิ่มโอกาสในการได้รับการลงทุนมากขึ้น สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความแน่นอนคือ “คน” และ “ทิศทาง” ที่กล่าวถึงในตอนต้น

3.เวลาจำกัดและการเดินทางเพื่อธุรกิจบ่อยครั้ง—เป็นสถานะหลักของนักลงทุน

โดยส่วนใหญ่แล้วนักลงทุนจะมีตารางการทำงานที่แน่นและจำเป็นต้องเดินทางบ่อยครั้ง ผู้ประกอบการบางคนจะบ่น ผมเคยคุยกับนักลงทุนมาก่อน และพวกเขาคิดว่าโครงการของผมค่อนข้างดี แต่แล้วผมก็ไม่ได้รับคำตอบจากพวกเขาเลย เกิดอะไรขึ้น?

ผมเอาตัวเองเป็นตัวอย่าง ตอนผมไปทำธุรกิจ ถ้าผมไป 3 วัน ผมต้องดูอย่างน้อย 5 โครงการทุกวันในช่วง 3 วันนี้ การเดินทางเพื่อธุรกิจไปยังเมืองเดียวนั้นเป็นเรื่องปกติ การเดินทางที่น่ากลัวที่สุดคือการบินไปยัง 6 ประเทศ/เมือง ภายใน 5 วัน หลังจากมาถึงแต่ละเมืองแล้วก็แค่ออกจากสนามบินไปโรงแรม อย่างรวดเร็วแล้วเช็คอินหลังจากเช็คอิน นั่งในล็อบบี้แล้วพบปะผู้คนที่นั่นทีละคนแล้วดู อย่างน้อยเจ็ดหรือแปดโครงการในหนึ่งวัน โปรเจ็กต์เหล่านี้จะรวมถึงข้อมูลขนาดใหญ่ อีคอมเมิร์ซ โซเชียลเน็ตเวิร์ก ฯลฯ

ดังนั้นสมองของคุณจึงต้องสลับไปมาระหว่างสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ดังนั้นผู้ประกอบการควรเข้าใจสถานะการทำงานที่มีความเข้มข้นสูงของนักลงทุน เนื่องจากนักลงทุนจำนวนมากอยู่ในสถานะนี้มาเป็นเวลานานหลายสิ่งหลายอย่างจึงควบคุมไม่ได้ไม่มากก็น้อย ไม่ใช่เรื่องยากที่จะจินตนาการว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ตอบสนองต่อผู้ประกอบการบางรายในเวลาที่เหมาะสม ดังนั้นผู้ประกอบการจะต้องการทราบอย่างแน่นอน พวกเขาจะรักษาการสื่อสารกับนักลงทุนด้วยความถี่ที่เหมาะสมได้อย่างไร? และคุณจะหาเวลาที่เหมาะสมในการสื่อสารกับนักลงทุนได้อย่างไรเมื่อพวกเขาอยู่ในสถานะที่ถูกต้อง? 

เป็นการยากที่จะบรรลุเป้าหมายข้างต้นโดยเนื้อแท้ แม้ว่าจากมุมมองของการสื่อสารระหว่างบุคคล ปัญหาบางอย่างสามารถแก้ไขได้ด้วยความช่วยเหลือของเครื่องมือน้ำหนักเบาบางอย่าง แต่สำหรับผู้ประกอบการส่วนใหญ่ หากพวกเขาต้องการสื่อสารกับนักลงทุนอย่างมีประสิทธิภาพ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการให้ความสำคัญกับเวลาที่พวกเขาพบปะกับพวกเขา และเพิ่มความสนใจในโครงการของคุณให้สูงสุดภายในระยะเวลาที่จำกัด ดังนั้นตามสถานที่ตั้งของการประชุมที่มีเวลาจำกัด จึงยังคงมีความสำคัญมากสำหรับทั้งสองฝ่ายในการจับคู่กัน หากนักลงทุนไม่เข้าใจเกมเลยและผู้ประกอบการให้โปรเจกเกมแก่เขา เขาจะรู้สึกแย่เป็นธรรมดาเมื่อดูโปรเจก และจะไม่คิดถึงวิธีสื่อสารกับผู้ประกอบการ ซึ่งจะเป็นปัญหามาก แต่ในทางกลับกัน หากทั้งสองฝ่ายเข้ากันได้ดี แม้ว่านักลงทุนจะบังเอิญเห็นโครงการในพื้นที่ที่สนใจในระหว่างกำหนดการที่ไม่ใช่งานหลักระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจ เขาอาจจะให้ความสนใจกับโครงการนั้นในภายหลัง 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง การจับคู่ที่เหมาะสมสามารถเป็นรากฐานที่ดีสำหรับการประชุมระหว่างทั้งสองฝ่าย และทำให้การสื่อสารระหว่างทั้งสองฝ่ายเข้าสู่กระบวนการเร่งรัดที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย ในเวลานี้แม้ว่าจะมีการจำกัดเวลา แต่ก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อผลการสื่อสาร <